بعضی مواقع خسته می‌شوی از نوشتن
هر چه قدر هم فکر می‌کنی انگیزه و انگیزاننده مناسبی پیدا نمی‌کنی برای ادامه آن
اینکه بنشینی وبلاگ بنویسی آنهم در روزگاری که همه در تلگرام و اینستاگرام زندگی می‌کنند و حوصله خواندن همین چند پاراگرف را هم ندارند
هر چه قدر هم فکر می‌کنم تایید دیگران هم آنچنان هم مرا برای نوشتن برنمی‌انگیزاند
در آن لحظات خستگی و واماندگی تنها ندایی که تو را برای نوشتن تشویق می‌کند شوق یادگیری است.
تمام وبلاگ نویسی برای من در یادگیری خلاصه می‌شود
اینکه بروی و روی خیلی از موضوعات تحقیق کنی
اینکه چند وب سایت و کتاب را بخوانی و ترجمه کنی
اینکه سعی کنی حرفهای تکراری نزنی و برای پیدا کردن حرف های جدید تلاش کنی
اینکه دقیق حرف بزنی و نوشته‌هایت مستند و با رفرنس باشد
اینکه از فرهنگ مسموم شفاهی دور شوی و ذهنت را با دنیای کلمات اخت دهی
همه این‌ها یعنی یادگیری در ارزانترین و راحترین شکل ممکن
بعضی موقع های می‌گویم تکنولوژی چه نعمتی در اختیار انسان داده شده
اینکه چند مخاطب داشته باشی و هر روز حرف جدید و غیرتکراری بزنی
زدن حرف و دیدگاه تازه و بکر سخت است
وبلاگ جایگاه منتشر کردن ایده های جدید و شاید مکانی برای فکر کردن بیشتر باشد
نمی‌دانم غیر از نوشتن در فضای دیجیتال جایی دیگری می‌توان پیدا کرد یا نه
ولی کاش هر جا هستیم امکانی برای ما فراهم شود که حرفهایمان را مکتوب کنیم و سعی کنیم هر روز حرف های نو بزنیم
سلام، وقت بخیر
چون اشاره کردی که انگیزه‌ات برای وبلاگ نویسی، شوق یادگیری است، مصمم شدم این کامنت را برایت بنویسم.
به احتمال قوی شما با یا بی حضورِ امثال من به راه خود ادامه خواهید داد ولی دیدم زیر این پست بهترین جا برای تشکر از نشر مطالبیِ که برام کاربردی بوده.
صمیمانه سپاسگزارم
سلام علی کریمی عزیز؛ دوست خوب متممی من 🙂
منم شوق یادگیری دارم و از آموخته‌های تو می‌آموزم.
تو خیلی خوب آموزش می‌دهی و مهم‌تر اینکه تواضع تو، در به اشتراک گذاشتن آموخته‌هایت قابل تحسین هست.
از تو صمیمانه سپاسگزارم.
سارا
۱۳۹۶/۰۸/۱۰